تسهیم دانش عبارت است از مجموعه رفتارهایی که شامل تبادل دانش و اطلاعات و کمک کردن به دیگران در این خصوص است.
16 دی 1398
تسهیم دانش عبارت است از مجموعه رفتارهایی که شامل تبادل دانش و اطلاعات و کمک کردن به دیگران در این خصوص است. تسهیم دانش شبیه رفتارهای شهروند سازمانی است که به طور اختیاری و داوطلبانه در سازمان ها انجام می شود. یکی از شیوه های اندازه گیری مدیریت دانش، توسط میزان تسهیم دانش (شامل دانش آشکار و ضمنی) است که در سازمان ها انجام می شود. تسهیم دانش هنگامی رخ می دهد که یک فرد مایل به کمک و یادگیری از دیگران در توسعه شایستگی های جدید است. هدف نهایی از تسهیم دانش کارکنان، تلاش برای انتقال و تبدیل تجربیات و دانش همه افراد به دارایی ها و منابع سازمانی، به منظور افزایش و پیشبرد اثربخشی سازمانی است [1].
دانش، سرمایه اي قابل مدیریت است که قابل اشتراك گذاري است. تسهیم دانش فعالیت مهمی است که قابلیت و توانایی فردي را جهت جستجوي منابع جدیدتر، باهدف یادگیري، حل مسئله و بهبود فردي بالا می برد. اندیشمندان بسیاري معتقدند، تسهیم دانش مهمترین عامل موفقیت در مدیریت دانش است و آن را به عنوان انتشار داوطلبانه تجارب و مهارت هاي به دست آمده در سازمان تعریف می کنند. بزرگترین چالش در ساختار مدیریت دانش، اشتیاق یا انگیزه اعضاء براي تسهیم دانش خود با دیگران است. کارکنانی که بی میل به تسهیم دانش هستند در تسهیم دانش ناموفق هستند که به نوبه خود منجر به غیرکارا بودن در کار، خطاهاي زیاد و عدم کیفیت کاري می شود. دانش منبع قفل شده در ذهن انسان است، لذا تسهیم دانش از طریق تعامل و ارتباط بین افراد صورت می پذیرد و تسهیم سازي و ارتباطات دانش نیازمند تمایل کسانی است که می خواهند در چنین فرایندهایی شرکت کنند. استخراج دانش ضمنی از ذهن افراد و به رسمیت درآوردن آن پیچیده است، زیرا این دانش در طول یک دوره زمانی بلندمدت آموخته می شود و به آسانی قابلیت انتقال به دیگران ندارد.
از طرفی تبدیل این دانش ضمنی و پیچیده به دانش صریح براي سازمان ها مهم است و به همین دلیل تسهیم دانش مهمترین عامل موفقیت مدیریت دانش است. رفتار تسهیم دانش متأثر از قصد فرد است و تسهیم دانش زمانی رخ می دهد که یک فرد مایل به کمک و یادگیري از دیگران در توسعه شایستگی هاي جدید است، لذا همیشه خیلی ساده نمیتوان پیش بینی کرد که کارکنان چه زمان و چرا دانش خود را تسهیم می کنند. زیرا تسهیم دانش پدیدهاي است اجتماعی و به روابط بین فردي و تعاملات اجتماعی باز می گردد و از طرفی یک امر داوطلبانه است و ممکن است کارکنان تمایلی به اشتراك گذاردن آن نداشته باشند. نقش نیروي انگیزه درونی در افراد و تأثیر آن در تحقق موفق و نتیجه بخش مدیریت دانش، براي تسهیم دانش پررنگتر است، چرا که اگر دانشی تولید، کسب و ذخیره شود اما تسهیم نشود در حقیقت راکد مانده و در دست عدهاي می ماند که مانع حرکت چرخه مدیریت دانش می شود [2]. واژه های مرتبط: مقاله تسهیم دانش، تسهیم دانش در مدیریت دانش
منابع [1]. يوسفي، سجاد، مرادي، مرتضي، تيشه وردايم، محمدكاظم. (1389). نقش تعهد سازمانی کارکنان در تسهیم دانش، توسعه انسانی پلیس، 7(30)، 23-36.
[2]. شائمي برزكي، علي، كيان پور، مسعود، شاكري، فاطمه. (1397). فرآیند درون فردی مشارکت در تسهیم دانش، مطالعات مدیریت بهبود و تحول، 27(88)، 103-141.
